Deel 1 van het Hollands Kustpad: het Westland & Haagland

Samen met Anto van we12travel liep ik vorige week een deel van het Hollands Kustpad. Het wát?! Het Hollands kustpad, één van de 20 lange afstandswandelingen van Nederland. Zo’n langeafstandswandelpad (LAW) is minstens 100 kilometer lang. Het Hollands Kustpad maakt onderdeel uit van het Nederlands kustpad dat met zijn 725 kilometer het langste wandelpad van Nederland is en de gehele Nederlandse kust volgt.

Nu heb ik niet persé de ambitie om 725 kilometer langs de kust te lopen, maar wie weet, komt het er ooit nog eens van. Nog verder lopen langs de kust kan ook, want het Nederlands Kustpad maakt weer onderdeel uit van de E9, een Europese route die zo’n 5000 kilometer lang de Europese kust volgt van Portugal naar Estland.

Voorlopig houd ik het bij het Hollands kustpad, langs de kust van – je raad het vast al – Zuid en Noord Holland.

Wandel het Westland

Samen met mijn studievriendin Marissa trek ik er in 2014 voor het eerst op uit over het Hollands kustpad. We nemen de trein naar Hoek van Holland, waar we vrijwel direct op het wandelpad terecht komen. De start van een trail – of dat nu in het buitenland is of in onze eigen kikkerlandje – gaat altijd gepaard met een gevoel van opwinding. “We gaan dit doen, yeah!”

De start van het Hollands Kustpad

Onder de rook van Rotterdam: de eerste uitzichten….

 

Afgezien van de paal die het beginpunt van de route aanduidt, moet je je niet te veel voorstellen van de eerste paar kilometer. Een asfaltpad met uitzicht op de industrie – we zijn hier immers onder de rook van Rotterdam – is waar je het mee moet doen. Maar ach, in mum van tijd sta je op het strand, waarover het grootste gedeelte van de route tot aan Monster loopt. Zelfs het stuk waar we eigenlijk door de duinen hadden moeten gaan, lopen we langs het strand. Ik geloof dat we de afslag hadden gemist. Te veel aan het kletsen waarschijnlijk. Maar wat is er beter dan een kustwandeling te beginnen langs de branding? Uiteraard wordt de route afgewisseld met een stuk over een verhard pad langs de kassen van het Westland. Dat klinkt misschien niet zo aanlokkelijk, maar ik vond het wel wat hebben. De glastuinbouw is het meest typerende van het Westland, dus het kan toch niet anders dat een Westlandse wandelroute je langs de kassen leidt?!

Na 12.5 kilometer leggen we op het strand bij Monster onze kleedjes neer. Ik pak mijn gasbrander – destijds gloednieuw en met 48 gram één van de lichtste van zijn soort- want we eten op het strand. Geen goed idee overigens om zonder windscherm op het strand – waar het altijd waait – te koken. Water koken duurde eeuwig…. maar dan kan ik eindelijk mijn vriendin kennis leren maken met een pakje adventurefood. Mijn vriendinnen en familie vinden “dat astronautenvoedsel” – zoals zij dat noemen – wel interessant maar bijna niemand durft het te proberen. Marissa wel. Ze is aangenaam verrast.

Ik maak een foto van de bushalte waar we opstappen, zodat ik later kan terugvinden waar we zijn gebleven. Best handig, bleek achteraf. Het duurde twee jaar voor ik terugkwam, en zonder de foto had ik het niet meer precies geweten.

Oh oh Den Haag, mooie stad achter de duinen…

Dat het twee jaar duurde om terug te keren naar dit pad, geeft wel aan dat wandelen in Nederland voor mij nog niet zo vanzelfsprekend was als mijn jaarlijkse meerdaagse hikes in het buitenland. Het is soms ook best lastig om het allerdaagse leven te combineren met een passie voor outdoor en avontuur, dus bedacht ik vorig jaar 10 ideeën om op een mini-avontuur te gaan. Het Hollands Kustpad lopen is daar één van.

Nu klinkt 252 kilometer lopen niet echt als een klein avontuur, maar als je het net als ik steeds in een dagetappe doet, kun je verspreid over meerdere maanden of jaren de route in je eigen tempo lopen.

Mijn tweede tocht was solo en ik besloot om eerst van Rotterdam naar Den Haag te fietsen, hiermee een ander mini-avontuur idee te combineren met mijn wandelplan. Ik kan je wel vertellen dat dit op mijn oude oma-fiets zonder versnellingen en met een kapot spatbord dat tegen mijn wiel schaafde – als je dacht dat je met een dynamo langzamer fietst, moet je dit eens proberen – niet echt gemakkelijk was. Een paar uur later kwam ik vermoeid, maar voldaan aan. Wat was het noorden van Rotterdam eigenlijk mooi, verwonderde ik me.

In Den Haag moest ik natuurlijk de bus pakken terug naar Monster, waar ik gebleven was met wandelen. Ik moet zeggen dat het laatste stuk van het Westland – van Monster naar Kijkduin – me best wel tegen viel. Het is niet lelijk – recreatiegebied Madestein heeft bijvoorbeeld mooie plekjes om te zwemmen en in het gras te liggen – maar het is allemaal bebouwd gebied: wegen, sportvelden, en zelfs één van de vestigingen van Parnassia (een grote psychiatrische instelling) ligt op de route.

De saaie gedeeltes van het Hollands kustpad: recreatiegebied Madestein

Vanaf Kijkduin kom je weer terecht in strand en duingebied en loop je al snel de regio van Den Haag binnen. Te voet naar Scheveningen is een gekke gewaarwording, zeker op zo’n loeihete dag. Iedereen ligt aan het strand te bakken en ik voel me niet thuis in de drukte van de boulevard, waar men op teenslippers en ontbloot bovenlijf rondslentert.

Voordat ik de haagse bosjes – een verrassend mooi duinbos zo dichtbij de stad – in trek, zoek ik de verkoeling van een duik in de zee. Dan kan ik er weer tegenaan, voor het laatste deel van mijn dagtocht. Het is al avond als ik de stad in kom, maar wat is Den Haag toch mooi. Langs het binnenhof en andere historische gebouwen loop ik naar centraal station, waar ik mijn fiets ophaal en de trein naar huis neem.

Op blind date van Den Haag naar Katwijk

Eén van de leuke dingen aan social media vind ik het contact met gelijkgestemden. Eerder leerde ik via Facebook Jasper en Bibi kennen, die mijn trail broer en zus werden toen we samen een deel van de Te Araroa in Nieuw Zeeland liepen. Antonette leerde ik kennen toen ik mij verdiepte in outdoorbloggen. Anto heeft de grootste outdoorblog van Nederland: we12travel.com (lees: we ‘want to’ travel). Via haar website raakten we met elkaar in contact en na een tijdje via blog, facebook, instagram, en whatsapp elkaar ‘gesproken’ te hebben, was het tijd voor “blind date”: samen aan de wandel!

Op onze eerste ‘date’, foto gemaakt door Anto

Heel even was het ongemakkelijk, toen we elkaar in de trein ontmoetten, maar gelukkig verdween dat snel – 22 kilometer lopen zou eindeloos kunnen duren als het niet klikte – en kletsten we honderduit. Over onze gezamenlijke liefde voor Nieuw Zeeland, over de hiking cultuur daar en het contrast met Nederland – hier is wandelen nog steeds niet hip – over alleen reizen, bloggen, outdoor gear, en nog veel meer.

Met Anto aan mijn zijde en mijn backcountry navigator app in mijn zak, ging het navigeren makkelijker dan ooit. Zij spotte markeringen als geen ander, ik kwam te hulp met mijn app als we het toch niet zeker wisten.

[Meer over navigeren met een app lees je hier.]

We hadden allebei verwacht meer door de stad te wandelen en meer door de duinen. Het eerste stuk was dat allebei niet. We volgden een mooi pad door het Haagse bos, maar daarna was ik enigszins teleurgesteld dat het lang duurde voor we op een echt wandelpad kwamen. Ik vermoed dat we toch zeker een uur lang het pad deelden met fietsers.

Gelukkig is er koffie en appelgebak bij de boerderij van Meijendel en komen we niet lang daarna in weids duingebied. Eindelijk kunnen we heerlijk struinen, zandheuvels oplopen en om ons heen kijken zonder iemand te zien. Het begint zelfs een beetje op een fatsoenlijke wandeltraining te lijken met al die zandbergjes.

Ja, lopen door mul zand, dat voel je wel. Toch was dit voor mij absoluut het hoogtepunt van de route. Ik begin steeds meer te begrijpen waarom ze van de Hollandse Duinen een nieuw Nationaal Park willen maken. Steeds verbaas ik me er weer over – of ik nou door het Haagse bos loop of de uitgestrekte duinen voor Katwijk – hoe dichtbij drukke steden er nog prachtige stukken natuur zijn waar je soms nauwelijks iemand tegenkomt. Gewoon, in de randstad.

We sluiten de dag af met wijn en bitterballen en nemen ons voor snel weer samen Nederland te voet te verkennen.

Jeej! 22km gelopen!

De ‘after-hike’: veel wijn!!

Wil je meer lezen? Dit vind je misschien ook leuk:

• Het Hollands Kustpad: wat?! Kun je hiken in Nederland?
• Een terugblik op onze reisbestemmingen van 2016
• En nog veel meer hiking avonturen (in het Engels)

Neem ook eens een kijkje op de website van Anto, zij schrijft ook veel over hiken in Nederland, maar bezoekt ook de meest verre oorden, wat dacht je van de Himalaya?